Poczet sztandarowy

Komendant Główny

Poczet sztandarowy - grupa (najczęściej trzyosobowa), niosąca sztandar organizacji podczas różnego rodzaju ceremonii. W szczególności w wojsku i innych formacjach zmilitaryzowanych - grupa trzech żołnierzy lub funkcjonariuszy niosących sztandar jednostki wojskowej (policyjnej, strażackiej lub tp.) Podczas defilad poczet sztandarowy zazwyczaj poprzedza kompanię honorową jednostki.

W skład pocztu sztandarowego wchodzi jego dowódca (w wojsku na ogół jest to oficer), sztandarowy (niosący sam sztandar)i asysta pocztu.

Poczet flagowy - trzyosobowy zespół (zorganizowany podobnie jak poczet sztandarowy), którego zadaniem jest uroczyste wciągnięcie flagi państwowej na maszt podczas ceremonii wojskowych i innych podobnych, także harcerskich. Składa się z dowódcy, flagowego i asysty.

Przemarsz pocztu sztandarowego (także flagowego) odbywa się ze ścisłym dochowaniem elementów musztry.

Chwyty chorążego

Postawa zasadnicza: sztandar położony na trzewiku drzewca przy prawej nodze na wysokości czubka buta. Drzewce przytrzymywane prawą ręką na wysokości pasa.

Postawa "na ramię": chorąży prawą ręką (pomagając sobie lewą) kładzie drzewce na prawe ramię i trzyma je pod kątem 45° w stosunku do ramienia. Prawa ręka wyciągnięta wzdłuż drzewca.

Postawa "prezentuj": z postawy "zasadniczej" chorąży podnosi sztandar prawą ręką i pionowo do góry wzdłuż prawego ramienia (dłoń prawej ręki na wysokości barku). Następnie lewą ręką chwyta drzewiec sztandaru tuż pod prawą i opuszcza prawą rękę na całej jej długości, obejmując dolną część drzewca.

Salutowanie sztandaru w miejscu: chorąży robi zwrot w prawo skos z równoczesnym wysunięciem lewej nogi w przód na odległość jednej stopy i pochyla sztandar do przodu pod kątem 45°. Po czasie "salutowania" przenosi sztandar do postawy "prezentuj".